Als je overspoeld raakt door angst en paniek klachten.
Je raakt de controle kwijt, je kunt er op dat moment niks aan doen. Je wilt het niet en je weet met je hoofd het hoeft ook niet maar toch gebeurt het.
Het overkomt je wel.
Dat maakt het vaak ook lastig om er toch grip op te krijgen.
In het plaatje hier naast kun je zien wanneer er paniek is en wat er nog tussen paniek en comfort zone ligt.
Namelijk de stretch!!! Stretch is je best vriend!
De rek in wat jij aan kan in prikkels.
Prikkels kunnen zijn:
- spanning in het lichaam
- geluiden
- drukte om je heen
- hoe druk je zelf al bezig bent geweest
- hoeveel je in je hoofd zit ipv in je gevoel
- Met welk gezelschap je bent, met wie
- Met hoeveel
Dit alles telt zich op in de stretch. Dit beweegt op en neer van veel prikkels naar weinig.
Dat gaat dus in golf bewegingen op een neer. Zo ga je van inspanning naar ontspanning, van prikkelen naar ontprikkelen.
Bij de een is dat raam van de stretch groter dan bij de ander en bij sommige is het zelfs vrij klein.
Hoe wordt het raam klein?
het raam wordt klein door te vaak uit je stretch in je stress te gaan.
Net teveel hooi op je vork. Teveel moeten verwerken en je gaat maar door.
De wel bekende paniek aanvallen bij een burnout ( meestal vlak voordat jij in de gaten hebt dat het een burn out is) komen dan niet voor niks om de hoek kijken.
Je raam is verkleind dus je kunt steeds minder prikkels verdragen.
“Goed nieuws, je kunt je raam ook weer vergroten”
Het begint met kijken wat je wel kunt en vooral wat je wilt. Want als je gaat doen wat je wilt levert het energie op.
Niet alleen bij een burn out helpt je stretch maar ook bij trauma of angst en paniek aanvallen om hele duidelijk redenen. Bijvoorbeeld: hoogte, het huis verlaten, je werk uitvoeren of een nieuwe afspraak.
Op het moment dat jij je angst aangaat, of je raam wilt vergroten zul je mogen voelen (vooral voelen) waar jij je stretch kunt vinden en wat paniek zou kunnen worden.
Je gaat met kleine stapjes voelen wat je al wel zou kunnen doen in plaats van hier blijven zitten en niet verroeren. Je wilt tenslotte toch weer erop uit.
Wat je dan doet is je actie verkleinen. Versimpelen als het ware. Durf je bijvoorbeeld niet naar een sportschool te gaan sporten maar het is wel je doel. Dan begin je met kijken op de site. Voelen welke goed voelt. Dan fiets je er eens heen. Dan ga je de volgende keer een keer binnen kijken. Je gaat eens mailen met de trainer. Je legt je vragen voor. Je gaat nog eens kopje koffie drinken aan de bar. Vraagt voor de eerste proefles een vriendin mee. En wanneer het goed voelt ga je alleen naar de sportschool je les doen wat je zo graag zou willen.
kleine stapjes is the key.
ben je bijvoorbeeld als de dood voor hoogtes? Durf je de trap niet op? Dan begin je onderaan. Letterlijk bij de hoogte waarvan je denkt nou ja vooruit dat moet lukken. Zo verleg je je grenzen langzaam en gecontroleerd.
Maar je komt wel vooruit! Je blijft niet staan. Je krijgt succes ervaringen. En door die succeservaringen op te slaan in je hersenen worden de negatieve ervaringen minder.
Het blijft lastig om je stemmetje in je hoofd te onderscheppen.
Gister had ik zelf nog een gesprek met mij zelf. Vorig jaar was ik bij een vlooienmarkt geweest en het was erg heet. En op een gegeven moment moest ik naar de toilet en niet een beetje ook niet ik moest echt acuut poepen!!
Dat is dus ook mijn angst, wat nou als ik moet.. en ik ben niet thuis.
Maar goed, vorig jaar was het dus daarin voor mijn gevoel mis gegaan. Dit jaar wilde ik ook wel weer gaan maar wat gebeurt er dan…. Ik begin te bewijzen dat het beter is als ik niet ga. Nee want het is warm en dan moet ik naar de wc want ik kan mijn warmte niet kwijt ofzo…..
Nee we hebben nog genoeg te doen, we kunnen beter naar de klus winkel…. (Volgende paniek want dat wil ik ook liever niet)
Nee want gister had ik wijn op en dat is dan sowieso bingo…
Nee… nee, nee joh zei mijn angst “we hoeven niet te gaan…”
Tot een vriendin van mij zei: ja maar dat zijn negatieve gedachten…
Whoops, betrapt. Inderdaad.
Dus wat kon ik doen waardoor het nu een succes zou worden en ik niet zoals vorig jaar overprikkeld zou worden. En uit het raam zou vliegen…..
- Dit jaar ging ik alleen of met Bas ipv met mijn moeder en vriendinnen.
- Dit jaar gingen we op de fiets ipv de auto bij mijn ouders en daar een fiets lenen.
- Dan kon ik dit jaar gewoon zelf gaan wanneer de stretch op was.
- Dit jaar slenterende we niet alles af en stopte we waar het goed voelde
Zo kon ik een succes ervaring toevoegen in het lijstje de “vlooienmarkt.”
Je hersenen en je lichaam doen dit uit bescherming. Ooit is het eens nuttig geweest. Misschien wel een aantal keer. Dus je lijf wil jou in leven houden. Maar ja sommige dingen zijn helemaal niet handig wanneer het lijf het overneemt. Er zijn geen beren meer die ons op eten in het bos. In ieder geval niet hier.
Dit is een blog over hoe je eventueel een paniek zou kunnen voorkomen en hoe je in de toekomst je grens kunt verleggen om minder last te hebben van paniek of angst aanvallen.
Wat te doen wanneer je in paniek zit zal misschien wellicht een volgende blog worden.
En als je meer wilt weten help ik je graag met je paniek aanvallen. Of ze nou komen door een burn out of door een trauma door de ontspanning van de Guasha, de coaching en kennis van mij kom jij letterlijk beter in je vel zitten.
Liefs Iloon