Angst overwinnen

Angst overwinnen

Ik reed in de auto naar mijn werk om les te geven en ik werd overvallen van grote angst en paniek. Bij mij sloeg dat meteen op m’n darmen. En je raad het al het ging volledig mis. Daardoor ontwikkelde ik een angst voor de angst en werd ik bang als ik het huis verliet dat me dit weer zou overkomen.

De trigger van deze angst was het weg moeten van huis en dat er wat werd verwacht van mij op locatie. Wat ik in mijn gedachten prima vond maar in mijn lichaam anders beleefde.

Ik ben eerst begonnen met alles te stoppen echt stilstaan. Bleek dat ik mijn lichaam fysiek helemaal overprikkeld had en daardoor mijn hoofd ook. Ik ontdekte de window of tolerance. Daarvan leerde ik dat je een bepaalde energie vlak hebt die groot of heel smal kan zijn. Door telkens over je grenzen te gaan wordt dat steeds smaller tot je uit het vlak vliegt in blinde paniek.

De kunst was om in dat vlak te blijven. Niet jezelf uit te putten maar te herstellen. Door binnen het vlak te blijven met minder prikkels kon het vlak weer langzaam vergoten. De pijn wordt minder in mijn lichaam en de paniek klachten kwamen niet meer zo snel. En ik kon prikkels weer steeds beter verdragen.

Ook ontdekte ik dat mijn angst vooral in mijn gedachten ontstonden. Ik vulde de angst vooral zelf in. Vooral van te voren. Ik besefte mij dat het niet mij de “volwassen ilona” was die bang was maar een kleine ilona versie. Ik ben haar een indentiteit gaan geven zodat ik met haar het gesprek kon aan gaan. Daardoor ontdekte ik nog een gedachten in mijn hoofd en dat was de overlever. Die kon dan nog eens heel boos worden op mij in die auto. Zo van ‘ doe toch normaal man je kunt toch zeker wel gewoon in een auto rijden.

Uit eindelijk ben ik het gesprek aan gegaan met die twee. Vanuit mij de volwassen ilona soort moeder van die twee. Wij gingen een keer naar de Efteling en mijn angst stem ging al helemaal los. Ik ging al aardig naar de bovenkant van het vlak van mijn window of tolerance. Dat kwam doordat je de kinderen uit bed moet halen.. achter de vodden aan moet zitten. Broodjes smeren. Kortom druk druk in de ochtend en veel prikkels. Ik besloot om niet vanuit die prikkels meteen te vertrekken wat we normaal altijd doen maar ik wilde proberen om mijn vlak van window of tolerance te verlagen zodat ik meer ruimte creëerde  aan de bovenkant voor de auto reis zodat ik er niet uit zou vliegen met paniek.

Zo gezegd zo gedaan. Ik heb dit uiteraard overlegd met het gezin en ik kreeg zoveel tijd als ik nodig had. Ik ben in mijn praktijk gaan zitten en ben gaan schilderen. Lekker rustig aquarelleren. Mijn hoofd ging te keer. Ze snapte er niks meer van.. we gaan toch naar de Efteling? Help help.. wat doe je nou.. ik bleef zachtjes rustig door schilderen.. en toen kwam er uiteindelijk een kalmte in mij. En voelde ik de stem van angst verzachten en minder schreeuwen.  Ik bleef dus in controle vanuit mijn stuurvrouw.

Toen ik die ontspanning voelde heb ik gevraagd aan mijn angst of het goed is als we nu gaan? En dat was ok. Ik ben naar binnen gegaan naar het gezin en gevraagd of we de rust nog wel even kunnen bewaren en dan naar de Efteling konden komen. Wat denk je? Ik had geen acute naar de wc drang en ik kon eindelijk na jaren rustig aankomen bij de Efteling. Het probleem zat bij mij altijd in op tijd ergens naar toe gaan. Ergens heen gaan. Als ik er dan was was het ok of ik moest even letterlijk ontladen bij een wc en dan had ik de hele dag geen klachten meer.

Ik leerde hiervan dat ik wel controle had als ik op tijd de angst stem ontdekte. Ik leerde luisteren of het angst was die sprak of ik. Zo leerde ik de stem eerder te onderscheppen zodat ik niet meer in een angst paniek schoot zonder het in de gaten te hebben. Ik leerde mijn zenuwstelsel te herstellen en te ontspannen. Ook hielp de guasha om mijn lichaam te herstellen en op te ruimen. En ik leerde om vanuit mijn stuurvrouw te blijven voelen en denken. Dat ik meer in contact was met wat is er nu. Wat doet dit met mij. Voelt dit fijn of wil ik dit niet. Daardoor kreeg ik steeds minder paniek klachten.

Wat mij ook hielp was het hardop zeggen van mijn probleem. Daardoor wordt het meteen minder heftig. Je schaamt je vaak voor je angst en zit er dan nog extra mee in je hoofd. Door het uit te spreken wordt je angst al rustiger. Dat had ik laatst ook toen ik verder weg moest rijden naar een dans avond. We stappen in de auto en opeens krijg ik de kriebels. Ik heb het meteen gedeeld en zij gaf aan al moeten we bij elke benzine station naar de wc dan is dat zo wat maakt het uit. Dat alleen al was fijn en we zijn gestopt bij een benzine pomp de druk eraf en we konden doorrijden en hebben een heerlijke avond gehad. Ik heb me dan ook nooit laten tegen houden door angst..   er wel doorheen. Maar je kunt alleen maar succes ervaring opbouwen door je stretch op te zoeken. Net buiten je comfort zone. Nog voor de paniek. Daar kleine stapjes zetten om daar weer comfort van te maken.

Het overwinnen van mijn angst heeft mij heel veel vrijheid terug gegeven. En rust. Het heeft eigenlijk mijzelf terug gegeven. Het contact met mijn stuurvrouw. Daardoor weet ik wat ik wil en wat ik fijn vind in situaties en blijf ik meestal heel dichtbij mijzelf.

Er zijn wel momenten dat angst er weer is maar ik herken deze stem dan veel sneller dus kan ik altijd vragen wat heb je nodig? Angst zit ook in heel veel andere dingen. Mij mij was het toevallig heel onhandig en uite het vanuit mijn darmen. Maar angst kan ook in kleine dingen zitten. Zoals niet op durven komen tegen je leidinggevende. Of door overtuigingen van vroeger uit. Angst voor verlaten. Angst voor hoogte. Het kan zich uiten als hyperventilatie of het kan zich uiten dat je niet vooruit durft te komen en overtuigingen niet omgedacht krijgt en kunt loslaten.

Door het gesprek te kunnen aan gaan met je angst val je niet zo snel meer terug en blijf je controle houden vanuit je stuurvrouw en niet leven vanuit je angst. Je zult zien dat dat twee verschillende dingen zijn.

Het overwinnen van deze angst heeft mij zo gevormd dat ik altijd geloof dat je iets kunt veranderen alleen al met je eigen wil. Je kunt altijd kiezen. Het is niet altijd makkelijk maar het kan wel. Ik gebruik mijn ervaring bij mijn klanten omdat niks zo irritant is met angst als iemand zegt: maar dat hoeft toch helemaal niet…. Nee dat snapt jouw stuurvrouw ook wel. alleen voor je gevoel overkomt angst je. Het neemt het over zonder dat je het in de gaten hebt. Ik leer jou om dat los te koppelen zodat jij het wel in de gaten hebt. Zodat jij grip krijgt op jouw stuurvrouw en weer vanuit die persoon die eigenlijk heel graag wilt zijn ook echt kunt gaan zijn. Dit doe ik door een op een afspraken in de praktijk.

Als je interesse hebt kun je een afspraak maken voor een ‘eerste afspraak lekker in je vel’. Ik verwelkom je graag in mijn praktijk.

Liefs iloon

Hoe staat het met jouw energie?

Hoe staat het met jouw energie?

Ik ga het niet hebben over jouw geldrekening. Ik ga het hebben over jouw Energy. We krijgen een potje Energy. Zeg maar een soort spaarrekening van onze ouders. Dat krijgen we bij de geboorte. Daarnaast hebben we een lopende rekening.

Je weet vast nog wel toen je heel jong was dat je het hele weekend gewoon op stap kon van vrijdag, zaterdag, zondag. En maandag ging je gewoon weer lekker naar het werk het lukt allemaal prima. Maar naarmate je ouder wordt merk je dat dat herstel niet zo snel meer gaat. Je merkt dat je wat meer tijd nodig hebt om weer de oude te zijn zodat je maandag weer lekker aan het werk kunt.

energie om te kunnen groeien

Iedereen heeft een lopende rekening. Maar niet iedereen heeft hetzelfde te besteden. De een heeft een energie bron van zichzelf ergens. De ander heeft een dutje in de middag nodig.

Op je rekening staat elke dag in de ochtend je salaris. Daar moet je het mee doen. Gedurende de dag krijg je door voeding, ademen en drinken wat salaris bij. Heel soms kom je in de min uit maar als je dat weer een beetje uitspreid over de week of over de volgende dag werk je die min weer gewoon bij.

Soms kom je in de plus uit dat is helemaal mooi want dat stort je dan mooi op je spaarrekening voor het geval je een keertje anders uitkomt. Heb mooi reserve.

Maar als je dat nou niet doet?

Als je meer blijft uitgeven dan je hebt? Dan gaat je lichaam je beperken. Dan krijg jij steeds minder salaris in de ochtend. Je hebt ipv 250,- nog maar 100,- over. En wanneer je bij die 100,- bent gekomen voel je je al moe, en heb je geen zin meer om naar het werk te gaan. Maar ja je moet toch door.

En dan stort het even helemaal in. De wel bekende burn-out is gekomen. Of je hebt een ziekte gekregen bijvoorbeeld long COVID en je komt er maar niet bovenop. Je bent op. Je hebt een lichamelijk schuld van 1000,- en dat moet je eerst inlossen. Dus dat betekent dat je van die 100,- die nog maar over is zelfs moet sparen om die 1000,- terug te kunnen geven. Dat betekent heel weinig uitgeven.

Want je staat al zowat op je reserve, je bent soms al wat van je spaarrekening aan het snoepen om het een beetje bij te trekken maar dat is niet slim want dat is je pensioen!

Daarom is het belangrijk om te weten wat er op jouw rekening staat in de ochtend.

Tel eens hoeveel 10tjes het kost na elke activiteit.

  • 10,- voor opstaan
  • 10,- douchen
  • 10,- voor ontbijten
  • 10,- voor naar je werk fietsen
  • 50,- voor je werk
  • 10,- naar huis fietsen
  • 20,- koken
  • 10,- met gezin aan tafel eten
  • 10,- kind naar bed brengen
  • 10,- kin komt er telkens uit
  • Is er dan nog iets over aan het einde van deze dag? Want deze dag koste je 150,-

Hoe kun je zorgen voor balans?

Eerst moet je weten hoeveel je te besteden hebt. Dan ga je zorgen dat je binnen die besteding blijft en het liefst over houd zodat je je schuld kunt aflossen.

Als je lang genoeg binnen die marge van jouw salaris kunt blijven ga je groeien. Dan krijg je op en duur een loonsverhoging. En merk je dat je langzaam energie terug aan het krijgen bent. Jouw nier energie komt weer op gang je levens Qi gaat weer stromen. Minder lichamelijke klachten en minder last van angst en paniek klachten of woede aanvallen. Je komt weer lekkerder in je vel zitten.

Maar eerst luisteren naar je eigen portemonnee.

Als ik jou mee vraag te gaan winkelen maar je hebt niks in je portemonnee om uit te geven zeg je toch ook nee tegen mij? Dit is niet anders.

Eerst je energie terug en dan kan er herstel plaatsvinden.

Ik zeg heel vaak tegen mijn klanten:

Niks doen is ook iets doen.. dat is:

  • Helen
  • Energie terug krijgen
  • Ontspannen

Dit zijn hele belangrijke dingen voor een gezond en gelukkig leven.

Wil je meer weten dan kun je mij altijd benaderen voor een gesprek of een behandeling in mijn praktijk.

Mijn verhaal

Mijn verhaal

Dit ben ik, Ilona.

In 2005 ben ik begonnen met mijn eigen beauty salon. Na 10 jaar besloot ik een andere wending in te gaan. 

Ik besloot om van mijn salon een praktijk te maken om meer balans te geven of te leren aan andere mensen die daar de behoefte aan hebben.

In 2012 heb ik de diagnose bechterew gekregen. Op zich na de diagnose was ik heel erg opgelucht. Nadat ik heel vaak bij de dokter was geweest dat ik erg veel klaagde van pijn in mijn rug. Was het fijn dat ik nu wist wat het was en kon ik er mee leren leven of uitzoeken om het te verbeteren.

Oke, en toen had ik een chronische ziekte

Oke, ik had dus bechterew, hoe moest ik daarmee omgaan?

Ik had net een dochtertje van 2 en die zei heel vaak ‘nee, natuurlijk. Ik wilde heel graag gewoon een moeder zijn maar nu was ik een moeder met een chronische ziekte. Niet alleen een moeder maar ook een partner en een ondernemer met een chronische ziekte. Dat was voor mij en mijn partner wel even slikken. Voor je omgeving is het ook wennen want aan de buitenkant is er niks te zien.

Wat ik als eerste kreeg was les in balans. Nou ja les, het was meer zo van; je zult wel even moeten want anders ga je wel heel hard achteruit.

Ik snapte daar niks van want ik had een drukke salon, een druk sociaal leven,en een klein meisje van 2 gewoon zoals iedereen leefde. Ik moest gedwongen zonder keuze gaan voelen wat echt belangrijk was.

Maar ik wist wel dat het echt moest.

Je leven op zijn kop

Toen we de diagnose hadden gekregen gingen we heel praktisch van alles doen. Maar echt mee leven deden we nog niet. Ik had geleerd van een mevrouw bij het reuma centrum dat ik mijn inspanning en ontspanning in kleine golf bewegingen moest zien. Daar kon ik toen nog niet zoveel mee.

Dus ik ging maar een beetje door en zoeken met medicijnen om die ziekte wat te onderdrukken.

Als eerste bleek ik allergisch voor die medicijnen. Ik heb na 1 jaar met een mond vol blaren de medicijnen gestopt want ik geloofde dat er echt een andere weg moest zijn en ik had echt genoeg van die pijn.

Omdat het hele ziek zijn voor mij zo nieuw was was ik heel erg met mij zelf bezig. Ik was heel erg aan het zoeken naar balans. Wanneer kon ik een activiteit wel en wanneer lukte dat niet. Ik was begonnen om onder begeleiding te gaan sporten want ik dacht mijn botten haken af maar mijn spieren zijn er nog wel. Daarbij ben ik toen gaan letten op mijn eten. Ik ben gaan uitzoeken wat voeding kan betekenen. En ik  kan jou vertellen heel veel!

Ondanks dat ik erg mijn best deed raakte ik volledig de weg kwijt. Ik had het gevoel dat ik er alleen voor stond. Het was lastig om in het begin aan te geven of je liever even een kruk hebt om te zitten omdat je niet zo lang kunt staan. Het is moeilijk om aan te geven dat je hulp nodig hebt want je ziet er zo goed uit. Je kunt beter je been breken of zwanger zijn.

Mijn partner vond dat ook lastig en we verloren elkaar. Ik was zoveel bezig met mijn proces dat ik allang blij was dat ik een fijne moeder kon zijn. Want met de chronische vermoeidheid erbij (hoort bij reumatische klachten) had ik natuurlijk een heel kort lontje.

Het begrip van je partner

Mijn partner begreep mij niet en ik kon er niet over praten. Ik kon het er niet ook nog eens bij hebben dus ik besloot dat ik niet langer bij hem wilde blijven. Dat vond ik vreselijk want ik geloofde dat wij bij elkaar hoorden. 

Ik kwam in een flinke burn-out terecht. Toen had ik geen andere keuze dan te stoppen en stil te staan. Op dat moment heb ik al mijn klanten gebeld en gezegd dat ik er even niet ben. Ik kon de ballen even niet allemaal hoog houden. De koek was even op, er moesten nu echt keuzes gemaakt worden.

Mijn partner klapte met mij onderuit. Ook hij zag dat het anders moest. Voor ons eigen geluk en voor onze dochter. Maar zeker ook om zelf bewust en wakker in het leven en in een relatie te staan. Niks vanzelfsprekend maar actief en met open ogen en echt luisteren naar elkaar.

Dat is gelukt. en tot op de dag van vandaag zijn wij wakker bewust en leven wij samen met mijn chronische ziekte. Hij heeft bewust een keuze gemaakt; mij met de ziekte erbij.

Durven zeggen

Vanaf toen ben ik echt gaan kijken wat ik wel kon. In mijn bedrijf met mijn aantal klanten  en in mijn leven.

Wat ik vooral heel zwaar vond en nu nog steeds is de vermoeidheid die de bechterew met zich me brengt. Geen dag is voor mij hetzelfde. Het is altijd zoeken naar balans. Wat ik wel heb geleerd is te accepteren wat er is. Soms een mindere dag soms een goeie, soms kost een activiteit heel veel moeite en soms gaat het heel gemakkelijk.

Thuis zeggen wij dan ook ik heb de ziekte van Bechterew maar ik ben het niet. Ik ben nog steeds mij. 

Op een feestje kan ik de hele avond dansen, niemand die iets aan mij ziet. Maar wat ze niet weten is dat ik van te voren vaak even ga slapen of de hele dag rekening hou met de zware activiteit die nog gaat komen. Ook weten ze niet dat ik de volgende dag vrij plan zodat ik kan bij komen als dat nodig is. Ik maak daar ook geen punt van ik hoef geen erkenning en bij vragen leg ik het graag uit. Wat mij veel rust heeft gebracht is het accepteren van de ziekte en zijn klachten.

Wanneer ik mijn beperking accepteer dan kan ik aangeven wat mijn behoeftes zijn. Dan durf je aan te geven wat je behoeftes zijn. Neem niet weg dat ik nooit een traantje weg pink en het soms even zwaar heb. Ook dat zijn momenten om te accepteren want die zijn er ook.

Het aller fijnste vind ik dat ik een partner heb die mij ziet. Maar ook mijn ziekte ziet. Hij ziet of ik pijn heb hoe goed ik het ook probeer te verbergen. Hij weet wat mij helpt en samen is het een stuk fijner om de beste omstandigheid te creëren. In wat dan zul je denken maar dat varieert van op tijd een stoel voor mij halen zonder dat ik het vraag, mij laten slapen op de bank wanneer hij om half zes s’avonds  thuis komt of zorgen dat de tent vocht vrij is omdat ik anders de volgende dag heel veel pijn heb.

Toen ging het weer mis

In 2016 begon het tij te keren, Ik had een hele goeie periode achter de rug. We hadden in 2014 ons tweede kindje mogen verwelkomen het was een mooie periode. Ik dacht zo gaat het goed. Goed luisteren naar mijn lichaam, goed balans en een succesvolle salon.

Maar toch het ging slechter, mijn belasting vanuit het werk werd teveel. Opnieuw moest ik kiezen, weer opnieuw. Ik ben huilend door deze periode gegaan en totaal de weg kwijt. Mijn salon deed ik met heel veel liefde en plezier en nu werd ik wel echt gedwongen om rigoureus iets anders te moeten doen.

Maar wat?

Op naar een coach, met de vraag; wat ga ik nu worden? Welk beroep ga ik kiezen. Waarop mijn coach zei; jij gaat Ilona worden en de mensen komen voor jou. Jij maakt je eigen baan. Dat voelde nog steeds wel heel groots maar een ding wist ik zeker ik ging kiezen vanuit joy en vanuit het geen wat ik kan, verlang en niet wat me teveel wordt.

De omkeer

Op een bepaald moment heb ik gekozen voor guasha therapie. Het hielp mij enorm voor mijn bechterew en het voelde als een mooie overgang van beauty salon naar balans praktijk. Guasha bleek nog mooier te zijn dan ik had kunnen denken. Het is heel mooi verbonden met lichaam en geest.

Zelf zoek ik veel naar zelfreflectie. Naar nog fijner in het leven staan. In boeken, in event’s, op instagram, inspirerende mensen of in cursussen.  Alles om mij te helpen en in balans te houden. In mijn omgeving merkte ik dat er steeds meer mensen bij mij kwamen om een goed gesprek en een stukje diepgang.

Vandaaruit is mijn coaching ontstaan. Het is mijn missie om mensen te helpen om in balans te komen. Om volledige zelfliefde en acceptatie te vinden in zichzelf. Waardoor het leven fun is en dat je vele obstakels aan kunt. Dat er rust is in het hoofd, volledig in de kracht van nu staat. Dat je leeft vanuit je verlangen en niet vanuit te kort. Dat je bewust jouw leven leeft en niet zomaar voorbij laat gaan. Maar dat je durft om te doen wat je eigenlijk zo graag wilt of knopen durft door te hakken om sommige enge beslissingen te gaan nemen.

Dat je overgaat op actie in een goeie vibe. Een mindset die je helpt voor het leven. Want als ik iets geleerd heb elke keer wanneer ik opnieuw veel keuzes moest maken is het wel dat je mag leven vanuit joy vanuit de dingen die je blij maken. Dat heeft echt effect op je lichaam en op je succes.

Haal eruit wat erin zit ookal is het soms zwaar.

Ik ben in 2019 de opleiding gaan doen voor kunstzinnig en dynamisch coachen. Om mijn eigen verhaal te verwerken en om nog meer in mijn eigen kracht te komen zitten maar ook om mijn creatieve kant naar boven te laten komen. In mijn coaching en voor mij zelf. Vandaar uit is kunstzinnig en dynamisch coachen ontstaan voor de praktijk en mijn webshop met mijn eigen prints.

in 2019/ 2020 heb ik een revalidatie traject gehad in het Rughuis, daar heb ik geleerd door voornamelijk psychologie om beter met mijn klachten om te gaan mentaal. Ik leerde daar dat wanneer ik ging luisteren naar mijn grenzen en daar werkelijk iet smee ging doen dat ik daardoor een stuk minder pijn en vermoeidheid had. Doordat ik mentaal begon te veranderen begonnen mijn lichamelijke klachten te verminderen.

Inmiddels door overprikkelend van de pijn had ik een behoorlijke angststoornis gecreëerd. Ook daar heb ik via kunstzinnig coachen en Guasha een weg in gevonden om deze radicaal te verminderen en te laten verdwijnen. Ik hoor vaak terug van cliënten dat ze het heel veilig vinden bij mij omdat ik weet hoe het is.

Maar op het einde komt zonneschijn

Het is niet leuk wanneer je heftige situaties moet trotseren. Maar mijn ziekte heeft mij juist heel veel gebracht. Heel veel inzichten gegeven vooral een veel rijker en bewuster leven. Helaas heb ik het met een zware en harde les moeten leren (anders was het waarschijnlijk ook niet gelukt). Dat is dan ook de reden waarom ik graag zoveel mogelijk mensen wil inspireren zodat bij jou al eerder je ogen open gaan. Dat je voluit en bewust mag leven in het NU. Niet gisteren niet morgen NU heb je de keuze. Nu kun je over op actie in dit moment.

Dit is mijn verhaal (zelfs nog in een notendop)en ik groei nog steeds. Ik leer nog steeds want mijn ziekte is in beweging dus ik zal altijd moeten blijven voelen. En dat is niet erg daar ben ik juist heel dankbaar voor. Daardoor kun je genieten van de kleine dingen en weet je wat uiteindelijk echt belangrijk is in het leven. En kan ik van daaruit mijn leven leiden en genieten, ‘nu’.

Ik zou het heel fijn vinden als ik je wat herkenning of inspiratie heb kunnen geven en als je interesse hebt in een van mijn kunstzinnig coachen met Guasha behandelingen dan ben je altijd welkom.

 

Wat is kunstzinnig intuïtief coachen?

Wat is kunstzinnig intuïtief coachen?

Wat zijn kunstzinnige intuïtieve oefeningen?

Je hebt misschien niet echt een idee wat ik daar nou mee bedoel…..

Nou ik zal het je proberen uit te leggen.
Het grote doel is herkenning. Dus herkenning van het gevoel of de emotie.

Doordat je het herkent in de visuele tekening/ schildering kunt je contact maken met die herkenning dus met dat gevoel. Daardoor kun je gaan bekijken door de juiste vragen te stellen, wat je ermee mag doen.

Klinkt dat al een beetje logisch?

Bijvoorbeeld: ik heb onlangs met mijn dochter haar “kan ik toch niet “monstertje getekend. Maar ook haar IK.
Wat ze dan gaat herkennen is het gevoel van haar monstertje en het gevoel van haar IK. En als ze de tekeningen ziet kan ze snel en gemakkelijk contact maken met het gevoel wat dat monstertje te weeg brengt en wat het gevoel van haar IK geeft.

Als ze dat kan herkennen in de tekening kan ze ze ook herkennen in haar dagelijkse leven. Zodat haar monstertje niet meer in de weg zit maar dat ze vanuit haar IK kan blijven sturen.

Vaak is het de ontdekking om te weten wie er aan het roer staat. Is het je criticus, je angst (vaak je kind die iets mee heeft gemaakt) of ben jij zelf aan het roer?

Als je dit verschil steeds beter onder de knie krijgt dan kom je in die staat van zelfvertrouwen en ZIJN.

Doordat je het herkent in de visuele tekening/ schildering kunt je contact maken met die herkenning dus met dat gevoel. Daardoor kun je gaan bekijken door de juiste vragen te stellen, of je het los mag laten of juist omarmen.

Dus wat ik vooral wil tewerkstellen is herkenning van je gevoel. En daarvoor hoef je echt niet goed te kunnen tekenen. Juist niet eigenlijk want als je te goed kunt tekenen ga je heel snel in je hoofd zitten. Het is juist het loslaten en kijken wat er ontstaat. Dat is zo mooi aan intuïtief tekenen of schilderen.

Ook gebruik ik wel eens klei bij de opdrachten, met klei maak je het contact met de aarde. Je zult versteld staan hoe fijn het is om met klei in je handen wat te kneden en vorm te maken. Ook hier vraag ik niet om perfect geboetseerde beelden. Ook door deze oefeningen kom je je criticus tegen.  En zul je ervaren dat het heerlijk is wanneer je je criticus wat kunt dempen. Daardoor ga je weer wat om bezorgt spelen en ontdekken in je dagelijkse leven. Durf je weer meer zoals een kind vanuit het niets te creëren.

En vaak zijn we dat een beetje kwijt.

Ik hoop dat je iets meer beeld hebt gekregen van wat intuïtief schilderen, kleien en tekenen inhoud. En dat je nieuwsgierig bent geworden. Dan zou ik je heel graag uitnodigen voor mijn workshops of guasha met coaching. Om samen op zoek te gaan naar jou.

liefs Iloon

je eigen plekje

je eigen plekje

Je eigen plekje, Jouw plekje op deze wereld.

Want jij hebt een eigen plek op deze grond een recht van bestaan met alles wat je bent en wie je bent.

Hoe kun je die nou goed bewaken zonder overspoeld te raken?

Ik zeg tegen mijn klanten heel vaak, visualiseer je eigen ronde matje om je heen. Je kunt letterlijk op een matje gaan staan of je tekent er eentje in de grond om je heen. Hoe voelt dat? Jouw matje, Volledig veilig, alles mag daar zijn zoals het is. Jij bent daar jij.

Maar waar zet je dan iedereen om je heen neer? Niet op je matje. Want dat matje en die ruimte is alleen voor jou. Maar om dat matje heen zijn wel ringen. En in die ringen kun jij invullen wie dan het dichtste bij jou staan. Denk maar eens aan de eerste ring. Wie komt er in de eerste ring? Wie zijn het meest belangrijk voor jou? Aan wie WIL jij het meeste aandacht en energie geven?

Ik verwacht wanneer je kinderen hebt, je kinderen. Je kinderen mogen ook niet op jouw matje komen. Je moet er toch niet aan denken dat jouw matje volledig overgenomen wordt met speelgoed of hun vieze sokken of hun snottebellen of hun huilen? En waar ben jij dan in dat verhaal?

Als jij je kinderen in hun kring laat zijn kun jij ze aandacht geven. En kun je er zijn omdat jij jezelf ook serieus neemt. Omdat jij ook voor jezelf zorgt. Omdat je kunt voelen bij een matje voor jou alleen wat jouw behoeftes zijn.

De kring na je kinderen is voor je partner. Ook hij hoeft jouw matje niet te betreden. Hoeveel je ook van elkaar houd of afhankelijk je bent van elkaar ieder heeft zijn eigen leven te leven. Dat je dat graag met elkaar doet is een toevoeging geen wanhoop. Maar een keuze omdat je het fijn hebt samen.

Daarna krijg je een derde kring, wie kun je in die kring zetten? misschien een broer of een zus of een beste vriend of vriendin? En na die kring, wie komt er dan in aanmerking voor aandacht of energie van jou?

Wat ik hiermee wil laten zien is dat je mag kiezen wie jouw aandacht en energie krijgt. Wanneer jij zelf al laag in je energie zit dan ben je blij als je de eerste kring gered hebt of de tweede erbij. Denk dan maar niet dat je je druk moet maken om de vijfde kring. Die wachten maar mooi. Of de vijfde kring voor je eerste twee laten gaan? Dat klopt toch niet?

Maar hoe vaak kies jij om te voelen hoe het met jou is? Met jou op je matje? Je bewust bent van jouw behoefte of energie. Jouw verlangen, hoe vaak laat jij je van je matje afgooien en laat je iedereen op je matje komen?

Wanneer jij jouw matje gaat ervaren en voelen zul je zien dat je andere keuzes zal gaan maken. Bewuste keuzes waar jij je aandacht aan gaat geven. Het begint natuurlijk bij jezelf en van daaruit kun je gaan kijken wat lukt. Lukt het niet dan niet maar dan weet je in ieder geval zeker dat je niet je belangrijkste mensen overslaat.

Misschien verlies je hier wel wat “vrienden” door maar ja ach je kunt ook niet alles bijhouden. En al helemaal niet wanneer daar de energie niet voor is. En jij denkt dat anderen het jou kwalijk zullen nemen wanneer jij kiest voor jezelf en je gezin?

Dat zegt meer over hun dan over jou. En je kunt niet blijven vechten voor vriendschappen als het jezelf of je gezin kost. Echte vrienden komen op een later tijdstip wel weer terug wanneer er meer energie is. Geloof me vanuit mijn eigen situatie kan ik beamen dat het juist echte vrienden zijn als zij jou de ruimte geven om even pas op de plaats te kunnen nemen en je liefde en aandacht aan je kern laat geven.

Zet jij jezelf snel van je matje af? Kies jij te snel voor een ander in plaats van jezelf? Waarom?

Wanneer je je jouw plekje voelt durf je vaker nee te zeggen en kom je eerder voor jouw gevoel op. In heel veel situaties. Want niemand heeft iets te zeggen over en op JOUW matje.

luieren, gezond of slechte gewoonte

luieren, gezond of slechte gewoonte

Ik lag laatst in mijn luie stoel lekker in de zon. Mijn energie level was laag en ik kon geen zin meer vinden en dacht ik ben d’r klaar mee.

Toch lag ik daar een beetje met schuldgevoel. Kijk mij hier nu lekker decadent liggen in mijn luie stoel, er is nog genoeg te doen.

Ben ik dan lui vroeg ik me af of ben ik een heel relaxed persoon? En waarom klinkt lui negatiever dan ik ga even ontspannen of me time? Toen dacht ik (nadat ik wakker schoot) daar ga ik eens het een en ander over opzoeken.

Lui zijn is voor ieder persoon verschillend. Want ieder persoon heeft een andere energie, bij de een is het potje eerder leeg, vooral na een psychische klacht. Denk maar eens aan de burn-out. Wie kent ‘m niet tegenwoordig. Als je je burn-out erkent heb wil je vaak eigenlijk alleen maar als een zoutzak op de bank liggen onder een deken. Niet zo gek want je energie is op, helemaal op. Tussen al je drukte door heb je niet echt tijd genomen om tussendoor je potje bij te vullen. Helaas raak je dan een keer de bodem.

volgens de TCM kun je je energie zien als een soort spaarrekening met een lopende rekening. Bij je geboorte krijg je van je ouders op je spaarrekening een potje energie mee. Zelf ga je je lopende rekening vullen met energie. En van die lopende rekening daar doe je alles van. Daar verbruik je van maar als je slim bent zorg je ook dat je weer wat energie terug plaatst op je lopende rekening. Als je dat niet zou doen dan ga je je spaarrekening aantasten. En energie voor die spaarrekening kun je nooit meer bij vullen. Dat is eigenlijk je potje energie voor je oude dag. Want als we jong zijn kunnen we heel snel energie krijgen maar na mate je ouder wordt wordt het steeds moeilijker om je energie terug te storten. Je merkt dat al na een avondje stappen, dat is een heel verschil op je 18de of op je 35ste.

Als je dit verhaal weet dan kun je ook begrijpen waarom je lichaam signalen aangeeft. Wanneer jij dus zit te dromen op je werk of wanneer je echt geen zin meer heb in je huishouden of wanneer je gewoon je ogen wilt sluiten dat het lichaam juist het beste met je voor heeft. Jouw lichaam geeft signalen af om je te beschermen. Je kunt ook beter je energie in golf bewegingen opmaken dan in pieken en dalen. Bij pieken duurt het veel langer wanneer je weer opgeladen bent dan wanneer je kleine energie verbruikjes heb en weer oplaad daarna.

Dus luieren met een schuldgevoel? nee dat is niet nodig. Als je gezond luiert in ieder geval. Bij gezond luieren moet je je een aantal dingen afvragen.

Welke zaken zijn echt belangrijk? Dan moet je je vooral afvragen of je je taak zou kunnen uitstellen zonder aan je veiligheid of aan je hygiëne te komen. Sommige dingen kunnen echt wel even uitgesteld worden, beter dat je die vuilniszak die al vliegen om zich heen heeft even buiten zet.

Luieren is gezond omdat:

het goed is voor je gemoedsrust

minder stress

en zelfs wonden helen beter bij voldoend rust

Dus gooi dat schuldgevoel overboord en ga luieren omdat het best gezond is. En eigenlijk is het een stukje balans tussen inspanning en ontspanning. En eigenlijk is het luisteren naar jezelf en je eigen grenzen. Als we dat nou toch eens als gewoon/ normaal gingen zien dan zag de wereld er echt anders uit in mijn ogen.

Go with the flow.