Mijn verhaal

Mijn verhaal

Dit ben ik, Ilona.

In 2005 ben ik begonnen met mijn eigen beauty salon. Na 10 jaar besloot ik een andere wending in te gaan. 

Ik besloot om van mijn salon een praktijk te maken om meer balans te geven of te leren aan andere mensen die daar de behoefte aan hebben.

In 2012 heb ik de diagnose bechterew gekregen. Op zich na de diagnose was ik heel erg opgelucht. Nadat ik heel vaak bij de dokter was geweest dat ik erg veel klaagde van pijn in mijn rug. Was het fijn dat ik nu wist wat het was en kon ik er mee leren leven of uitzoeken om het te verbeteren.

Oke, en toen had ik een chronische ziekte

Oke, ik had dus bechterew, hoe moest ik daarmee omgaan?

Ik had net een dochtertje van 2 en die zei heel vaak ‘nee, natuurlijk. Ik wilde heel graag gewoon een moeder zijn maar nu was ik een moeder met een chronische ziekte. Niet alleen een moeder maar ook een partner en een ondernemer met een chronische ziekte. Dat was voor mij en mijn partner wel even slikken. Voor je omgeving is het ook wennen want aan de buitenkant is er niks te zien.

Wat ik als eerste kreeg was les in balans. Nou ja les, het was meer zo van; je zult wel even moeten want anders ga je wel heel hard achteruit.

Ik snapte daar niks van want ik had een drukke salon, een druk sociaal leven,en een klein meisje van 2 gewoon zoals iedereen leefde. Ik moest gedwongen zonder keuze gaan voelen wat echt belangrijk was.

Maar ik wist wel dat het echt moest.

Je leven op zijn kop

Toen we de diagnose hadden gekregen gingen we heel praktisch van alles doen. Maar echt mee leven deden we nog niet. Ik had geleerd van een mevrouw bij het reuma centrum dat ik mijn inspanning en ontspanning in kleine golf bewegingen moest zien. Daar kon ik toen nog niet zoveel mee.

Dus ik ging maar een beetje door en zoeken met medicijnen om die ziekte wat te onderdrukken.

Als eerste bleek ik allergisch voor die medicijnen. Ik heb na 1 jaar met een mond vol blaren de medicijnen gestopt want ik geloofde dat er echt een andere weg moest zijn en ik had echt genoeg van die pijn.

Omdat het hele ziek zijn voor mij zo nieuw was was ik heel erg met mij zelf bezig. Ik was heel erg aan het zoeken naar balans. Wanneer kon ik een activiteit wel en wanneer lukte dat niet. Ik was begonnen om onder begeleiding te gaan sporten want ik dacht mijn botten haken af maar mijn spieren zijn er nog wel. Daarbij ben ik toen gaan letten op mijn eten. Ik ben gaan uitzoeken wat voeding kan betekenen. En ik  kan jou vertellen heel veel!

Ondanks dat ik erg mijn best deed raakte ik volledig de weg kwijt. Ik had het gevoel dat ik er alleen voor stond. Het was lastig om in het begin aan te geven of je liever even een kruk hebt om te zitten omdat je niet zo lang kunt staan. Het is moeilijk om aan te geven dat je hulp nodig hebt want je ziet er zo goed uit. Je kunt beter je been breken of zwanger zijn.

Mijn partner vond dat ook lastig en we verloren elkaar. Ik was zoveel bezig met mijn proces dat ik allang blij was dat ik een fijne moeder kon zijn. Want met de chronische vermoeidheid erbij (hoort bij reumatische klachten) had ik natuurlijk een heel kort lontje.

Het begrip van je partner

Mijn partner begreep mij niet en ik kon er niet over praten. Ik kon het er niet ook nog eens bij hebben dus ik besloot dat ik niet langer bij hem wilde blijven. Dat vond ik vreselijk want ik geloofde dat wij bij elkaar hoorden. 

Ik kwam in een flinke burn-out terecht. Toen had ik geen andere keuze dan te stoppen en stil te staan. Op dat moment heb ik al mijn klanten gebeld en gezegd dat ik er even niet ben. Ik kon de ballen even niet allemaal hoog houden. De koek was even op, er moesten nu echt keuzes gemaakt worden.

Mijn partner klapte met mij onderuit. Ook hij zag dat het anders moest. Voor ons eigen geluk en voor onze dochter. Maar zeker ook om zelf bewust en wakker in het leven en in een relatie te staan. Niks vanzelfsprekend maar actief en met open ogen en echt luisteren naar elkaar.

Dat is gelukt. en tot op de dag van vandaag zijn wij wakker bewust en leven wij samen met mijn chronische ziekte. Hij heeft bewust een keuze gemaakt; mij met de ziekte erbij.

Durven zeggen

Vanaf toen ben ik echt gaan kijken wat ik wel kon. In mijn bedrijf met mijn aantal klanten  en in mijn leven.

Wat ik vooral heel zwaar vond en nu nog steeds is de vermoeidheid die de bechterew met zich me brengt. Geen dag is voor mij hetzelfde. Het is altijd zoeken naar balans. Wat ik wel heb geleerd is te accepteren wat er is. Soms een mindere dag soms een goeie, soms kost een activiteit heel veel moeite en soms gaat het heel gemakkelijk.

Thuis zeggen wij dan ook ik heb de ziekte van Bechterew maar ik ben het niet. Ik ben nog steeds mij. 

Op een feestje kan ik de hele avond dansen, niemand die iets aan mij ziet. Maar wat ze niet weten is dat ik van te voren vaak even ga slapen of de hele dag rekening hou met de zware activiteit die nog gaat komen. Ook weten ze niet dat ik de volgende dag vrij plan zodat ik kan bij komen als dat nodig is. Ik maak daar ook geen punt van ik hoef geen erkenning en bij vragen leg ik het graag uit. Wat mij veel rust heeft gebracht is het accepteren van de ziekte en zijn klachten.

Wanneer ik mijn beperking accepteer dan kan ik aangeven wat mijn behoeftes zijn. Dan durf je aan te geven wat je behoeftes zijn. Neem niet weg dat ik nooit een traantje weg pink en het soms even zwaar heb. Ook dat zijn momenten om te accepteren want die zijn er ook.

Het aller fijnste vind ik dat ik een partner heb die mij ziet. Maar ook mijn ziekte ziet. Hij ziet of ik pijn heb hoe goed ik het ook probeer te verbergen. Hij weet wat mij helpt en samen is het een stuk fijner om de beste omstandigheid te creëren. In wat dan zul je denken maar dat varieert van op tijd een stoel voor mij halen zonder dat ik het vraag, mij laten slapen op de bank wanneer hij om half zes s’avonds  thuis komt of zorgen dat de tent vocht vrij is omdat ik anders de volgende dag heel veel pijn heb.

Toen ging het weer mis

In 2016 begon het tij te keren, Ik had een hele goeie periode achter de rug. We hadden in 2014 ons tweede kindje mogen verwelkomen het was een mooie periode. Ik dacht zo gaat het goed. Goed luisteren naar mijn lichaam, goed balans en een succesvolle salon.

Maar toch het ging slechter, mijn belasting vanuit het werk werd teveel. Opnieuw moest ik kiezen, weer opnieuw. Ik ben huilend door deze periode gegaan en totaal de weg kwijt. Mijn salon deed ik met heel veel liefde en plezier en nu werd ik wel echt gedwongen om rigoureus iets anders te moeten doen.

Maar wat?

Op naar een coach, met de vraag; wat ga ik nu worden? Welk beroep ga ik kiezen. Waarop mijn coach zei; jij gaat Ilona worden en de mensen komen voor jou. Jij maakt je eigen baan. Dat voelde nog steeds wel heel groots maar een ding wist ik zeker ik ging kiezen vanuit joy en vanuit het geen wat ik kan, verlang en niet wat me teveel wordt.

De omkeer

Op een bepaald moment heb ik gekozen voor guasha therapie. Het hielp mij enorm voor mijn bechterew en het voelde als een mooie overgang van beauty salon naar balans praktijk. Guasha bleek nog mooier te zijn dan ik had kunnen denken. Het is heel mooi verbonden met lichaam en geest.

Zelf zoek ik veel naar zelfreflectie. Naar nog fijner in het leven staan. In boeken, in event’s, op instagram, inspirerende mensen of in cursussen.  Alles om mij te helpen en in balans te houden. In mijn omgeving merkte ik dat er steeds meer mensen bij mij kwamen om een goed gesprek en een stukje diepgang.

Vandaaruit is mijn coaching ontstaan. Het is mijn missie om mensen te helpen om in balans te komen. Om volledige zelfliefde en acceptatie te vinden in zichzelf. Waardoor het leven fun is en dat je vele obstakels aan kunt. Dat er rust is in het hoofd, volledig in de kracht van nu staat. Dat je leeft vanuit je verlangen en niet vanuit te kort. Dat je bewust jouw leven leeft en niet zomaar voorbij laat gaan. Maar dat je durft om te doen wat je eigenlijk zo graag wilt of knopen durft door te hakken om sommige enge beslissingen te gaan nemen.

Dat je overgaat op actie in een goeie vibe. Een mindset die je helpt voor het leven. Want als ik iets geleerd heb elke keer wanneer ik opnieuw veel keuzes moest maken is het wel dat je mag leven vanuit joy vanuit de dingen die je blij maken. Dat heeft echt effect op je lichaam en op je succes.

Haal eruit wat erin zit ookal is het soms zwaar.

Ik ben in 2019 de opleiding gaan doen voor kunstzinnig en dynamisch coachen. Om mijn eigen verhaal te verwerken en om nog meer in mijn eigen kracht te komen zitten maar ook om mijn creatieve kant naar boven te laten komen. In mijn coaching en voor mij zelf. Vandaar uit is kunstzinnig en dynamisch coachen ontstaan voor de praktijk en mijn webshop met mijn eigen prints.

in 2019/ 2020 heb ik een revalidatie traject gehad in het Rughuis, daar heb ik geleerd door voornamelijk psychologie om beter met mijn klachten om te gaan mentaal. Ik leerde daar dat wanneer ik ging luisteren naar mijn grenzen en daar werkelijk iet smee ging doen dat ik daardoor een stuk minder pijn en vermoeidheid had. Doordat ik mentaal begon te veranderen begonnen mijn lichamelijke klachten te verminderen.

Inmiddels door overprikkelend van de pijn had ik een behoorlijke angststoornis gecreëerd. Ook daar heb ik via kunstzinnig coachen en Guasha een weg in gevonden om deze radicaal te verminderen en te laten verdwijnen. Ik hoor vaak terug van cliënten dat ze het heel veilig vinden bij mij omdat ik weet hoe het is.

Maar op het einde komt zonneschijn

Het is niet leuk wanneer je heftige situaties moet trotseren. Maar mijn ziekte heeft mij juist heel veel gebracht. Heel veel inzichten gegeven vooral een veel rijker en bewuster leven. Helaas heb ik het met een zware en harde les moeten leren (anders was het waarschijnlijk ook niet gelukt). Dat is dan ook de reden waarom ik graag zoveel mogelijk mensen wil inspireren zodat bij jou al eerder je ogen open gaan. Dat je voluit en bewust mag leven in het NU. Niet gisteren niet morgen NU heb je de keuze. Nu kun je over op actie in dit moment.

Dit is mijn verhaal (zelfs nog in een notendop)en ik groei nog steeds. Ik leer nog steeds want mijn ziekte is in beweging dus ik zal altijd moeten blijven voelen. En dat is niet erg daar ben ik juist heel dankbaar voor. Daardoor kun je genieten van de kleine dingen en weet je wat uiteindelijk echt belangrijk is in het leven. En kan ik van daaruit mijn leven leiden en genieten, ‘nu’.

Ik zou het heel fijn vinden als ik je wat herkenning of inspiratie heb kunnen geven en als je interesse hebt in een van mijn kunstzinnig coachen met Guasha behandelingen dan ben je altijd welkom.

 

Wat is kunstzinnig intuïtief coachen?

Wat is kunstzinnig intuïtief coachen?

Wat zijn kunstzinnige intuïtieve oefeningen?

Je hebt misschien niet echt een idee wat ik daar nou mee bedoel…..

Nou ik zal het je proberen uit te leggen.
Het grote doel is herkenning. Dus herkenning van het gevoel of de emotie.

Doordat je het herkent in de visuele tekening/ schildering kunt je contact maken met die herkenning dus met dat gevoel. Daardoor kun je gaan bekijken door de juiste vragen te stellen, wat je ermee mag doen.

Klinkt dat al een beetje logisch?

Bijvoorbeeld: ik heb onlangs met mijn dochter haar “kan ik toch niet “monstertje getekend. Maar ook haar IK.
Wat ze dan gaat herkennen is het gevoel van haar monstertje en het gevoel van haar IK. En als ze de tekeningen ziet kan ze snel en gemakkelijk contact maken met het gevoel wat dat monstertje te weeg brengt en wat het gevoel van haar IK geeft.

Als ze dat kan herkennen in de tekening kan ze ze ook herkennen in haar dagelijkse leven. Zodat haar monstertje niet meer in de weg zit maar dat ze vanuit haar IK kan blijven sturen.

Vaak is het de ontdekking om te weten wie er aan het roer staat. Is het je criticus, je angst (vaak je kind die iets mee heeft gemaakt) of ben jij zelf aan het roer?

Als je dit verschil steeds beter onder de knie krijgt dan kom je in die staat van zelfvertrouwen en ZIJN.

Doordat je het herkent in de visuele tekening/ schildering kunt je contact maken met die herkenning dus met dat gevoel. Daardoor kun je gaan bekijken door de juiste vragen te stellen, of je het los mag laten of juist omarmen.

Dus wat ik vooral wil tewerkstellen is herkenning van je gevoel. En daarvoor hoef je echt niet goed te kunnen tekenen. Juist niet eigenlijk want als je te goed kunt tekenen ga je heel snel in je hoofd zitten. Het is juist het loslaten en kijken wat er ontstaat. Dat is zo mooi aan intuïtief tekenen of schilderen.

Ook gebruik ik wel eens klei bij de opdrachten, met klei maak je het contact met de aarde. Je zult versteld staan hoe fijn het is om met klei in je handen wat te kneden en vorm te maken. Ook hier vraag ik niet om perfect geboetseerde beelden. Ook door deze oefeningen kom je je criticus tegen.  En zul je ervaren dat het heerlijk is wanneer je je criticus wat kunt dempen. Daardoor ga je weer wat om bezorgt spelen en ontdekken in je dagelijkse leven. Durf je weer meer zoals een kind vanuit het niets te creëren.

En vaak zijn we dat een beetje kwijt.

Ik hoop dat je iets meer beeld hebt gekregen van wat intuïtief schilderen, kleien en tekenen inhoud. En dat je nieuwsgierig bent geworden. Dan zou ik je heel graag uitnodigen voor mijn workshops of guasha met coaching. Om samen op zoek te gaan naar jou.

liefs Iloon

Nek pijn en hoofdpijn

Nek pijn en hoofdpijn

Als je last hebt van nekpijn heb je vaak ook last van hoofdpijn. Soms zelfs migraine achtige klachten. Dit alles heeft te maken met een flinke spierspanning in de spieren van de nek en het hoofd.

Doormiddel van guasha therapie kun je deze spierspanning een heel eind laten ontspannen. Het mooie van guasha is dat je heel goed de hoofdrand en het hoofd mee kunt nemen in de behandeling. Daardoor krijg je al snel verlichting in je hoofd.

Vaak heeft nekpijn ook een oorzaak die door emoties kan opkomen. Bij guasha komt ook de emotie naar boven. Oude spanningen en diepe lagen van opgehoopte afvalstoffen die veel pijn, spanning en stress/ angsten veroorzaken.

Door guasha kan jij verder kijken dan alleen je klacht. Want jouw lichaam geeft een signaal die meer is dan alleen die plek.

Wil je meer weten over guashatherapie check dan hier de website.

 

Angsten

Angsten

Angsten, zoveel verschillende soorten vormen en mate.

Soms tekent een angst je wel heel erg in je leven. Durf je een hoop dingen niet meer te doen. Ik zelf heb ook echt een tijd aan straatvrees geleid. Dat uitte zich in het feit dat ik het huis niet kon verlaten en niet even snel boodschappen kon gaan doen. Of de kinderen naar school brengen. Die vond ik helemaal killing want ze moesten natuurlijk wel op tijd zijn. Hoe vaak dat ik niet even snel nog 1 keer terug het huis in ben gerend is niet te tellen.

Mijn angst uit zich in naar de toilet moeten gaan. Ik heb een traumatische ervaring opgeslagen “denk ik” en door die ervaring buitenshuis krijg ik de kriebels dat die situatie weer gaat gebeuren wanneer ik het huis verlaat (lees de wc verlaat).

Ook ontstaat mijn angst omdat ik gedachtes in mijn hoofd haal die helemaal niet echt zijn en volledig worden ingevuld door mijn ego en mijn gevoel van schaamte. Die gedachtes doe je niet met opzet maar de kunst is om ze te onderscheppen en er geen gehoor aan te geven. Ik zeg dan tegen mijn gedachte ‘jij hoeft er niet te zijn’. Heel bewust kan ik in sommige moeilijkere situaties mijn gedachtes afleiden. Ga bewust aan iets denken wat totaal anders is en wat echt je aandacht nodig heeft. Dat doet me denken aan een verhaal/ situatie van mij zelf.

Ik weet nog toen ik net bezig was om meer in het nu te zijn. (betekend kijk, voelen, opmerken wat en NU werkelijk echt is) kreeg ik een paniekaanval in de auto richting het paardrijden. Ik zat met geknepen billen in de auto en voelde het zweet over mijn hele lijf. Echt koude angst. Wat mijn angst gedachte dan precies was ik weet het niet eens maar ik ging ertegenin. Ik ging in het NU zijn. Wat deed ik: Ik ging alles hardop kei hard in de auto roepen wat ik zag. Dus dat ging van: rode auto! lantaarnpaal! Hier gaan we rechtsaf! verkeersbord! Vrouw met haar hond! Ik heb het koud! OH nee ik heb het warm! zie je het al voor je!? Maar… het hielp. Het was een van mijn eerste succes ervaringen om in het hier en nu te zijn.

Ik moest wel direct naar de toilet maar ik had het wel gehaald.

Bij mij is het dus ook niet van de ene op de andere dag helemaal goed gegaan. Hoe de angst erin sluipt zo mag ie er ook weer uit sluipen. Maar ja aanleren is vaak makkelijker dan afleren.

Dus ik was me dus inmiddels bewust van mijn gedachtes en mijn invul gedrag voor de toekomst. In het hier en nu was voor mij de key. Filter de gedachtes in ego en schaamte kick die achter in de auto en ga kijken wat er nu wel is (hierover heb ik ook een blog geschreven).

Wat ik ook ben gaan doen is het hardop te benoemen. Ik praat er steeds meer over en steeds meer open. Wat best grappig is is dat je er dan achter komt dat je niet de enige bent. Zo had ik ook altijd wanneer ik op een feestje kwam een”aanval” ik ging wel graag naar dat feestje maar ik weet niet of het mijn onzekerheid was om aardig gevonden te worden die de paniek veroorzaakte of teveel energie in in 1 ruimte was.

Bij mij was het dan vaak het toilet bezoek wat mijn redding was zodat de opgeslagen energie weg kon en daarna ging het vaak wel. Maar ja je snapt wel dat ik niet echt uit keek om te gaan van te voren. En voor dat toilet bezoek schaamde ik me natuurlijk. Nu geef ik er steeds minder om (minder schaamte) en dus is het veel minder nodig.

Daar komt het volgende puntje, zelf-liefde en acceptatie. Alles valt of staat met zelf -liefde. Als jij van jezelf houd zoals je bent en de dingen die je graag aan wilt pakken lekker aanpakt maar jezelf niet in een hokje stopt dan ben je een vrij mens. Dan maakt het jou niet uit waar je heen moet gaan of wat je moet doen. Dan weet jij waar je grenzen liggen en weet je wat goed voelt voor jou. Want als jij zelf-liefde hebt neem jij je eigen gevoelens serieus en wanneer jij je gevoelens überhaupt opmerkt dan kun jij ook je grenzen aan geven. En wel meteen op het moment. Dat betekent in het NU staan. In elke situatie. En daardoor gaat je ego en je schaamte naar de achtergrond en daardoor krijg jij minder tot geen angsten meer. En als die angst er is dan accepteer je die en kun je beter zeggen: hallo angst, kom erbij, ik ga rustig ontspannen doe je met me mee?

Als jij dus weer objectief met jouw gedachte van angst om kunt gaan kun jij kiezen om in het moment van de angst te gaan ontspannen. Dit kun je trainen door veel te mediteren en je kunt hulp vragen bij een hypnotherapeut. Zij geven jou een tool om je lichaam te laten ontspannen.

ontspannen is een belangrijk hulp middel.

Want weet jij waarom je angst ontwikkeld? IK heb dit laatst gezien in mind explainend op netflix (aanrader). Angst is voor een dreigende situatie, om leven of dood. Wanneer jij in gevaar bent dat je harder kunt rennen dat je lichaam zo ingericht is dat jij het red in een benauwde situatie. En je brein slaat die benauwde situatie vast op zodat je de volgende keer nog sneller klaar bent om te ontsnappen aan de situatie. Alleen ja die gevaarlijke situaties zijn er tegenwoordig niet zoveel meer dus we ons brein is een beetje de weg kwijt met de dreigende situaties. De serie is een aanrader om te kijken. Ook heerlijk om te zien hoe mechanisch het probleem eigenlijk is.

Kortom, wanneer jij rustig bent en ontspannen en zo kunt blijven in het hier en in het nu bij jezelf en je niet laat leiden door je gedachtes van ego en schaamte kun jij van je angsten afkomen.

Is jouw angst nog teveel voor je? Er zijn ook medicijnen die je kunnen helpen. Soms ben je een op de zoveel gevallen die gewoon het stofje mist in de hersenen. Niks om je voor te schamen de huisarts weet raad. En laat je niet afschepen jij weet wat je voelt en wat je ervaart. Als jij jezelf serieus gaat nemen doet een ander het ook pas.

Als je nog vragen hebt stel ze gerust mag ook privé. Ik hoop je een beetje te kunnen helpen en met het stukje ontspannen en in het nu te zijn kan ik je helpen als het voor jou goed voelt mag je altijd contact opnemen.

liefs iloon

je eigen plekje

je eigen plekje

Je eigen plekje, Jouw plekje op deze wereld.

Want jij hebt een eigen plek op deze grond een recht van bestaan met alles wat je bent en wie je bent.

Hoe kun je die nou goed bewaken zonder overspoeld te raken?

Ik zeg tegen mijn klanten heel vaak, visualiseer je eigen ronde matje om je heen. Je kunt letterlijk op een matje gaan staan of je tekent er eentje in de grond om je heen. Hoe voelt dat? Jouw matje, Volledig veilig, alles mag daar zijn zoals het is. Jij bent daar jij.

Maar waar zet je dan iedereen om je heen neer? Niet op je matje. Want dat matje en die ruimte is alleen voor jou. Maar om dat matje heen zijn wel ringen. En in die ringen kun jij invullen wie dan het dichtste bij jou staan. Denk maar eens aan de eerste ring. Wie komt er in de eerste ring? Wie zijn het meest belangrijk voor jou? Aan wie WIL jij het meeste aandacht en energie geven?

Ik verwacht wanneer je kinderen hebt, je kinderen. Je kinderen mogen ook niet op jouw matje komen. Je moet er toch niet aan denken dat jouw matje volledig overgenomen wordt met speelgoed of hun vieze sokken of hun snottebellen of hun huilen? En waar ben jij dan in dat verhaal?

Als jij je kinderen in hun kring laat zijn kun jij ze aandacht geven. En kun je er zijn omdat jij jezelf ook serieus neemt. Omdat jij ook voor jezelf zorgt. Omdat je kunt voelen bij een matje voor jou alleen wat jouw behoeftes zijn.

De kring na je kinderen is voor je partner. Ook hij hoeft jouw matje niet te betreden. Hoeveel je ook van elkaar houd of afhankelijk je bent van elkaar ieder heeft zijn eigen leven te leven. Dat je dat graag met elkaar doet is een toevoeging geen wanhoop. Maar een keuze omdat je het fijn hebt samen.

Daarna krijg je een derde kring, wie kun je in die kring zetten? misschien een broer of een zus of een beste vriend of vriendin? En na die kring, wie komt er dan in aanmerking voor aandacht of energie van jou?

Wat ik hiermee wil laten zien is dat je mag kiezen wie jouw aandacht en energie krijgt. Wanneer jij zelf al laag in je energie zit dan ben je blij als je de eerste kring gered hebt of de tweede erbij. Denk dan maar niet dat je je druk moet maken om de vijfde kring. Die wachten maar mooi. Of de vijfde kring voor je eerste twee laten gaan? Dat klopt toch niet?

Maar hoe vaak kies jij om te voelen hoe het met jou is? Met jou op je matje? Je bewust bent van jouw behoefte of energie. Jouw verlangen, hoe vaak laat jij je van je matje afgooien en laat je iedereen op je matje komen?

Wanneer jij jouw matje gaat ervaren en voelen zul je zien dat je andere keuzes zal gaan maken. Bewuste keuzes waar jij je aandacht aan gaat geven. Het begint natuurlijk bij jezelf en van daaruit kun je gaan kijken wat lukt. Lukt het niet dan niet maar dan weet je in ieder geval zeker dat je niet je belangrijkste mensen overslaat.

Misschien verlies je hier wel wat “vrienden” door maar ja ach je kunt ook niet alles bijhouden. En al helemaal niet wanneer daar de energie niet voor is. En jij denkt dat anderen het jou kwalijk zullen nemen wanneer jij kiest voor jezelf en je gezin?

Dat zegt meer over hun dan over jou. En je kunt niet blijven vechten voor vriendschappen als het jezelf of je gezin kost. Echte vrienden komen op een later tijdstip wel weer terug wanneer er meer energie is. Geloof me vanuit mijn eigen situatie kan ik beamen dat het juist echte vrienden zijn als zij jou de ruimte geven om even pas op de plaats te kunnen nemen en je liefde en aandacht aan je kern laat geven.

Zet jij jezelf snel van je matje af? Kies jij te snel voor een ander in plaats van jezelf? Waarom?

Wanneer je je jouw plekje voelt durf je vaker nee te zeggen en kom je eerder voor jouw gevoel op. In heel veel situaties. Want niemand heeft iets te zeggen over en op JOUW matje.