Mijn reis naar herstel: van -paniek en angstaanvallen naar vrijheid

Mijn reis naar herstel: van -paniek en angstaanvallen naar vrijheid

Het begon in de zomer van 2019. Net terug van vakantie stortte ik na twee dagen werken in mijn nagelstudio helemaal in. Mijn lichaam had zijn limiet bereikt. Paniekaanvallen hadden me tijdens de vakantie al overspoeld, en ik kon niet eens een simpele wandeling maken zonder angst. Die dinsdag was het op, en woensdag zat ik bij de huisarts. Het was duidelijk: ik moest stoppen met alles.

Al als kind had ik gevoelige darmen, maar terugkijkend denk ik dat ik al op de basisschool moeite had om met druk om te gaan. Ik voelde me nog niet klaar voor “de grote wereld” en had liever nog even thuis bij mijn moeder gebleven. Maar zoals dat gaat, moest ik verder. Wat ik toen niet wist, was dat mijn lichaam en geest vanaf die tijd al signalen afgaven die ik niet begreep.

Mijn paniekaanvallen zien er niet uit zoals veel mensen ze kennen. Geen snelle ademhaling en hyperventilatie, maar een acute vecht- of vluchtreactie: mijn darmen worden onmiddellijk geleegd. Je kunt je voorstellen dat dit alles behalve praktisch is en veel onzekerheid met zich meebrengt. Ik kon niet eens naar de supermarkt zonder paniek, laat staan de deur uit zonder een toilet in de buurt. Het idee dat ik ergens op tijd moest zijn, maakte alles nog erger. Mijn lichaam reageerde met hartkloppingen, eindeloze gedachten over wat er allemaal mis kon gaan, en de constante, urgente drang naar het toilet. Het was één groot ‘poepalarm’.

Maar afgelopen weekend was alles anders. Ik stapte in de auto zonder al die gedachten en zonder drang naar het toilet. Rust. Geen paniek. Ik kon gewoon vertrekken met vertrouwen. Wat een contrast met vroeger, toen ik zeker vijf keer naar de wc moest voordat ik het huis verliet. En al helemaal als ik ergens op tijd moest zijn! Het meest bijzondere was misschien nog wel dat ik zelfs vroeg in de ochtend, terwijl je lichaam dan juist scherper staat, zonder enige moeite wegreed. Geen paniek, geen drang, geen gevecht met mezelf. Voorheen was het een opluchting als ik op tijd een toilet kon vinden. Wat een schaamte.

Ik heb de afgelopen jaren ontzettend veel geleerd. Ik begrijp nu dat ons lichaam in stress schiet als we buiten onze comfortzone komen. Er is een groeizone, de ‘stretch’, waarin we kunnen leren en groeien zonder in paniek te raken. Dit heeft me geholpen om mijn angsten stap voor stap te overwinnen. Ook ontdekte ik dat de angstgedachten die ik ervaar, niet de volwassen Ilona zijn, maar mijn jongere ik die me wil beschermen tegen pijn en angst. Door als een liefdevolle moeder naar haar te luisteren en te vragen wat ze nodig heeft, kan ik deze angst aanpakken zonder in paniek te raken. Kleine stapjes maken in die stretch-zone brengt uiteindelijk ontspanning.

Om mijn lichaam te kalmeren, heb ik me verdiept in ademhalingstechnieken, Guasha-therapie en zelfs een Daith-piercing om mijn nervus vagus te kalmeren. Dit alles heeft mijn stressniveau omlaag gebracht. Ik vroeg mijn huisarts om ondersteuning met medicijnen om het zenuwlijntje tussen mijn hersenen en darmen meer rust te geven. Dit hielp me om de laatste stap naar vertrouwen te zetten. Daarnaast ben ik anders gaan eten, met voeding die mijn darmen ondersteunt. Dit alles heeft mijn leven compleet veranderd.

Stel je voor dat ik bij alles wat ik deed bezig was met de vraag of de angst weer zou toeslaan. “Zou ik moeten poepen? Kan ik ontspannen aankomen?” Die gedachten zijn nu steeds minder aanwezig. Soms betrap ik mezelf erop dat ik helemaal geen angstgedachten had – en dat voelt geweldig!

Toch heb ik me nooit laten leiden door angst. Ik ben altijd blijven gaan, zelfs met angst in mijn hoofd. Mijn grootste hulp is nu mijn lichaam. Door te luisteren naar mijn lichaam voel ik direct mijn grenzen, en dat contact is de basis van mijn zelfvertrouwen. Eerlijk zijn met jezelf, dat is waar het echte zelfvertrouwen ligt.

Mijn reis heeft me afgelopen weekend zelfs door de drukke straten van Rotterdam gebracht. Mijn man en goede vriend vonden het geweldig en verklaarden me voor gek – op een goede manier.

Kamp jij ook met angst en vraag je je af hoe je dit kunt overwinnen? Begin met het in kaart brengen van jouw comfortzone en de gebieden waar je paniek ervaart. Wat is je stretch-zone? Zet kleine stapjes. Let op je energieniveau, want als je laag in energie zit, ben je vatbaarder voor angst. Leer luisteren naar de signalen van je lichaam.

Het belangrijkste wat ik je wil meegeven is dat herstel mogelijk is. Hoe uitzichtloos het nu ook lijkt, er is een weg naar vrijheid. Het vraagt tijd en toewijding, maar als jij gelooft dat je kunt helen, dan kun je dat ook echt.

Heb je hulp nodig? Je bent altijd welkom in mijn praktijk. Laten we samen kijken hoe we jouw lichaam en geest kunnen bevrijden van angst en paniek.

Hoe ik begon als ondernemer

Hoe ik begon als ondernemer

Eigen onderneming verhaal Ik was 23 jaar en was vast beraden om een eigen salon te openen. Ik had een wens en dat was als ik later moeder was thuis werken en onder schooltijd mijn eigen tijd indelen. Mijn vader steunde mij daarin heel erg omdat hij het nooit had...

Angst overwinnen

Angst overwinnen Ik reed in de auto naar mijn werk om les te geven en ik werd overvallen van grote angst en paniek. Bij mij sloeg dat meteen op m’n darmen. En je raad het al het ging volledig mis. Daardoor ontwikkelde ik een angst voor de angst en werd ik bang als ik...

Opvoeden met lage energie

Opvoeden met lage energie

In de periode van 2019 tot half 2020 heb ik niet echt veel energie gehad. Zeg maar bijna 0. Dat ging ten koste van mij , mijn gezin en de opvoeding van mijn kinderen. Vooral de jongste laat nu zien wat hij heeft kunnen opbouwen door mijn afwezigheid en mijn korte...

Mijn verhaal

Mijn verhaal

Dit ben ik, Ilona. In 2005 ben ik begonnen met mijn eigen beauty salon. Na 10 jaar besloot ik een andere wending in te gaan.  Ik besloot om van mijn salon een praktijk te maken om meer balans te geven of te leren aan andere mensen die daar de behoefte aan hebben....

Angsten

Angsten

Angsten, zoveel verschillende soorten vormen en mate. Soms tekent een angst je wel heel erg in je leven. Durf je een hoop dingen niet meer te doen. Ik zelf heb ook echt een tijd aan straatvrees geleid. Dat uitte zich in het feit dat ik het huis niet kon verlaten en...

je eigen plekje

je eigen plekje

Je eigen plekje, Jouw plekje op deze wereld. Want jij hebt een eigen plek op deze grond een recht van bestaan met alles wat je bent en wie je bent. Hoe kun je die nou goed bewaken zonder overspoeld te raken? Ik zeg tegen mijn klanten heel vaak, visualiseer je eigen...

Mijn gedachtes, jouw gedachtes?

Mijn gedachtes, jouw gedachtes?

Heb jij ook een hoofd vol gedachtes? Ik had een hoofd vol gedachtes. Ze gingen alle kanten op en ik vond eigenlijk overal wel wat van. Ik had angstige gedachtes maar ook jaloerse gedachtes vanuit het ego. Schaamterijke gedachtes, spijt gedachtes dat ik dingen beter...

Hoe ik door de nieuwe maan van oktober kwam

Hoe ik door de nieuwe maan van oktober kwam

Hoe ik door de nieuwe maan van oktober kwam

Wat een rollercoaster was de nieuwe maan van oktober 2024! Ik ben zelf schorpioen dus dan is het extra voelbaar. Ik was niet de enige. Er waren meer mensen die heel intens voelde wat ze willen en wat ze niet wilden.

Uiteindelijk uitte dit bij mij als volgt:

Het is niet erg om frustraties te voelen. Het is iets moois, iets moois om te gaan zoeken naar wanneer het wel weer helemaal top voelt. Wanneer je opluchting ervaart, berusting. Je voelt je hele lichaam openen op het juiste doel, de juiste stap.

Luister naar je lichaam, lichaam weet. Het geeft je alles wat je nodig hebt. 

Zie het als een uitdaging en vier je overwinning. Het is soms een puzzel om te vinden wat bij jou hoort. Maar hoe meer je het doet hoe makkelijker het wordt. 

 

Let op je signalen!

Blijf trouw aan je gevoel, je ingevingen. En alleen jij voelt de antwoorden. Hoeveel je ook praat met wie dan ook. Alleen jij kan het voelen. Het ervaren. LET OP je signalen! Voel je verbinding, het zal je ook je happiness laten voelen.

Ilona van Kan 

Het lichaam heeft alle antwoorden 

Als je vanuit jouw lichaam leeft, vanuit jouw alignment dan klopt het, jouw hart klopt, jij klopt.

En maakt het niet uit wat een ander vind. Maar is het enkel interessant wat een ander daarbij (zelf) voelt.

Ik voel dat ik meer in contact sta met mijzelf dan ooit tevoren. En dat ik ook heel trouw ben aan mijzelf. Heel zuiver voel. Ja of nee. En ookal vallen bij mij de puzzels soms ook pas na; ervaringen, dagen of soms weken. Inlet wel op. Op de signalen van mijn lichaam. En ik heb 100% vertrouwen in mijn gevoel. Het verankert mij. Het zorgt dat ik stevig sta. Een fundament heb om op te bouwen. 

Dat is misschien wel het allerbelangrijkste wat ik ooit heb geleerd.

liefs Iloon

Comments

Hoe ik begon als ondernemer

Hoe ik begon als ondernemer

Eigen onderneming verhaal

Ik was 23 jaar en was vast beraden om een eigen salon te openen. Ik had een wens en dat was als ik later moeder was thuis werken en onder schooltijd mijn eigen tijd indelen. Mijn vader steunde mij daarin heel erg omdat hij het nooit had gedurfd gaf hij aan doen het nu nu je nog thuis woont je hebt niks te verliezen.

Ik mocht beginnen vanuit het huis van mijn ouders. Beneden kreeg ik een ruimte. Administratie leerde ik van mijn tantes. Eentje had nog een oud kasboek en zo begon ik op papier mijn eerste boekhouding bij  te houden. Mijn tante werkte op de administratie en leerde mij organiseren binnen een bedrijf en ik gebruik nog steeds handige tools die ik van haar heb geleerd. Ik nam een boekhouder aan en vroeg hem alles wat ik niet begreep. Zo begon ik.

Ik begon gewoon mijn werk te doen en deed het blijkbaar goed want in die tijd waren er geen social media  dus ik moest het hebben van mijn klanten zelf. De mond tot mond reclame. Ik weet nog dat een collega nagelstyliste ging stoppende zij vond het zonde om haar 25 klanten zomaar weg te doen dus zij zocht een goeie opvolger. Ik kon de klanten gebruiken en zo geschiedde sindsdien had ik een volle salon.

Ik heb nooit getwijfeld aan mijn succes. Ik deed wat ik graag deed en deed het goed want er waren veel trouwe klanten.

Ik heb nog wel een baantje gehad vanwege de hypotheek van ons huis. Mijn salon was nog niet voldoende dus nam ik er een baantje tijdelijk bij. Na en half jaar kreeg ik die 25 klanten erbij en was ik dus helemaal zelf voorziende van mijn inkomen.

Toen werd ik moeder en wilde ik vanuit mijn eigen huis gaan werken. We verbouwde een kamertje boven en vanaf toen werkte ik thuis.

Mijn ideale leven ontvouwde zich. Ik werkte voor mijzelf en kon ook nog moeder zijn. Maar 2012 kwam ik voor het eerst in een burn-out terecht. Ik had veel rug klachten en er werd ontdekt dat ik de ziekte van Bechterew had. Dat was een grote klap want ik had een dochter van 2 en een drukke salon. Voor het eerst moest ik rekening houden met balans. Ik wist nog niet beter dan door gaan. Druk druk druk.

Ik koos toch om 3 maanden rustig aan te doen. Belde een paar klanten af en deed het iets rustiger aan. Ik werd voor 50%afgekeurd maar omdat er daarvan nog 30% naar de belastingdienst ging vanwege loonheffing kreeg ik maar voor 25% geld op de bank. Daardoor ging ik toch voor 75% kei hard werken. Want ja je wil toch ook lekker brood kopen.

Het was immers druk genoeg. Toen werd onze  zoon geboren in 2014 en toen ging het daarna eigenlijk best wel heel erg goed. Mijn Bechterew was stabiel en ik had sporten ontdekt. Ik had een mooie balans. Totdat ik me daar weer in verloor en toch de grens ging opzoeken en er stiekem ook weer overheen ging. En ja hoor 2016 begon geëmmer weer met mijn lichaam. Dat duurde tot 2019 en toen stortte ik echt in. Ik was in 2017 al wel begonnen met omscholing ik wist wel er moet iets anders komen. Maar wat. Want ik deed mijn werk echt heel graag.

Dus Augustus 2019 besloot ik alle klanten voor het laatst te doen.. ik bedankte ze. Maar lichamelijk kon ik echt niet meer. Ik had gehoopt dat ik de lichamelijke massages die ik inmiddels had geleerd naast een paar liefste klantjes die al 10 jaar kwamen naast elkaar had kunnen doen. Maar dat liet mijn lichaam niet toe. Ik moest durven springen. Mijn oude beroep loslaten en helemaal iets nieuws beginnen.

Dat werd in eerste instantie een guasha praktijk. Ik ging van salon vanity naar balance praktijk vanity wat later balance praktijk ilona werd. Ik merkte al snel dat het niet alleen ging om lichamelijke ongemakken maar ook zeker om  geestelijke ongemakken. Mijn nagel klanten zeiden ook altijd al dat zij niet alleen voor de mooi nagels kwamen maar ook voor het hele coaching gesprek dat je er gratis bij kreeg. Ilona wordt toch coach zeiden ze dan.

Toen ik in 2019 stopte met werken in de salon gaf me dat veel ruimte om een opleiding te gaan doen. Ik koos voor de kleine tiki. Daar leerde ik met creatieve oefeningen hoe diep je contact kon maken met jezelf, je gevoelens en hoe je kon helen en weer dichterbij jezelf kon komen. Dit wilde ik ook thuis doen. In mijn praktijk. Zo gezegd zo gedaan. Langzaam introduceerde ik creatieve oefeningen bij mijn coaching gesprekken in mijn praktijk.

Inmiddels is mijn coaching mijn hoofd aanbieding en de guasha voor het lichaam een tool zoals creatieve oefeningen dat soms ook zijn.

Ik heb altijd gevoeld dat er een weg is om te ondernemen. Maar dat het soms zoeken is wat bij je past of wat je aan kunt. Het moet bij je lichaam passen bij je wensen en je moet ernaar durven handelen. Ik had met de beauty salon ook anders kunnen insteken. Ik heb altijd uurtje factuurtje gewerkt en kwam er pas veel later achter dat er meer is dan dat. Les geven of online trainingen . Maar dat is dan ook meer van deze tijd. Ik zie die ruimte nu wel.

Bas mijn man is wel mijn grootste steun in dit hele proces. Als hij er vertrouwen in heeft dat ik het kan dan voel ik het ook. Vooral de steun van je partner is heel erg fijn. Mijn ouders hebben ook altijd vertrouwen en zijn heel trots en dat voelt ook heel fijn. In de tussentijd heb ik ook fijne mede collega’s gevonden waar ik regelmatig even mee spar want vaak zitten we allemaal met hetzelfde probleem.

Het starten van mijn eigen onderneming heeft mij heel veel geleerd. Het geeft mij de ruimte om dichtbij mijzelf te blijven. En in controle. Vooral vrijheid natuurlijk. Lef, plezier. En  het is echt heel tof als het je telkens weer opnieuw lukt. Ik vind het dan ook heel fijn om andere te helpen als ze vast zitten in hun bedrijf. Bij een ander is het makkelijker te zien. Bij jezelf staar je soms blind.

Mijn tips om te starten met je eigen ondernemen zou zijn begin. Doe gewoon de rest komt wel. Snap je niks van administratie zorg dat je het leert van iemand die het wel weet. Je kunt alles leren. Maar blijf opletten op je grens . Laat je klanten je agenda niet beheren. Ga uit van je ideale dag. En plan jezelf echt niet te vol. Ga niet  voor uurtje factuurtje maar ben creatief met geldverdienen.. zie het als een spel. Maar let op je vrijheid. Je bent ondernemer geworden vanwege vrijheid hou die dan ook. En vergeet je eigen salaris niet! Dat hoor ik ook zo vaak. Ik gebruik zelf de tool profit first. Als je er meer van wilt weten help ik je graag. 

Wil je een keertje sparren? Je bent altijd welkom in in praktijk.

Angst overwinnen

Angst overwinnen

Ik reed in de auto naar mijn werk om les te geven en ik werd overvallen van grote angst en paniek. Bij mij sloeg dat meteen op m’n darmen. En je raad het al het ging volledig mis. Daardoor ontwikkelde ik een angst voor de angst en werd ik bang als ik het huis verliet dat me dit weer zou overkomen.

De trigger van deze angst was het weg moeten van huis en dat er wat werd verwacht van mij op locatie. Wat ik in mijn gedachten prima vond maar in mijn lichaam anders beleefde.

Ik ben eerst begonnen met alles te stoppen echt stilstaan. Bleek dat ik mijn lichaam fysiek helemaal overprikkeld had en daardoor mijn hoofd ook. Ik ontdekte de window of tolerance. Daarvan leerde ik dat je een bepaalde energie vlak hebt die groot of heel smal kan zijn. Door telkens over je grenzen te gaan wordt dat steeds smaller tot je uit het vlak vliegt in blinde paniek.

De kunst was om in dat vlak te blijven. Niet jezelf uit te putten maar te herstellen. Door binnen het vlak te blijven met minder prikkels kon het vlak weer langzaam vergoten. De pijn wordt minder in mijn lichaam en de paniek klachten kwamen niet meer zo snel. En ik kon prikkels weer steeds beter verdragen.

Ook ontdekte ik dat mijn angst vooral in mijn gedachten ontstonden. Ik vulde de angst vooral zelf in. Vooral van te voren. Ik besefte mij dat het niet mij de “volwassen ilona” was die bang was maar een kleine ilona versie. Ik ben haar een indentiteit gaan geven zodat ik met haar het gesprek kon aan gaan. Daardoor ontdekte ik nog een gedachten in mijn hoofd en dat was de overlever. Die kon dan nog eens heel boos worden op mij in die auto. Zo van ‘ doe toch normaal man je kunt toch zeker wel gewoon in een auto rijden.

Uit eindelijk ben ik het gesprek aan gegaan met die twee. Vanuit mij de volwassen ilona soort moeder van die twee. Wij gingen een keer naar de Efteling en mijn angst stem ging al helemaal los. Ik ging al aardig naar de bovenkant van het vlak van mijn window of tolerance. Dat kwam doordat je de kinderen uit bed moet halen.. achter de vodden aan moet zitten. Broodjes smeren. Kortom druk druk in de ochtend en veel prikkels. Ik besloot om niet vanuit die prikkels meteen te vertrekken wat we normaal altijd doen maar ik wilde proberen om mijn vlak van window of tolerance te verlagen zodat ik meer ruimte creëerde  aan de bovenkant voor de auto reis zodat ik er niet uit zou vliegen met paniek.

Zo gezegd zo gedaan. Ik heb dit uiteraard overlegd met het gezin en ik kreeg zoveel tijd als ik nodig had. Ik ben in mijn praktijk gaan zitten en ben gaan schilderen. Lekker rustig aquarelleren. Mijn hoofd ging te keer. Ze snapte er niks meer van.. we gaan toch naar de Efteling? Help help.. wat doe je nou.. ik bleef zachtjes rustig door schilderen.. en toen kwam er uiteindelijk een kalmte in mij. En voelde ik de stem van angst verzachten en minder schreeuwen.  Ik bleef dus in controle vanuit mijn stuurvrouw.

Toen ik die ontspanning voelde heb ik gevraagd aan mijn angst of het goed is als we nu gaan? En dat was ok. Ik ben naar binnen gegaan naar het gezin en gevraagd of we de rust nog wel even kunnen bewaren en dan naar de Efteling konden komen. Wat denk je? Ik had geen acute naar de wc drang en ik kon eindelijk na jaren rustig aankomen bij de Efteling. Het probleem zat bij mij altijd in op tijd ergens naar toe gaan. Ergens heen gaan. Als ik er dan was was het ok of ik moest even letterlijk ontladen bij een wc en dan had ik de hele dag geen klachten meer.

Ik leerde hiervan dat ik wel controle had als ik op tijd de angst stem ontdekte. Ik leerde luisteren of het angst was die sprak of ik. Zo leerde ik de stem eerder te onderscheppen zodat ik niet meer in een angst paniek schoot zonder het in de gaten te hebben. Ik leerde mijn zenuwstelsel te herstellen en te ontspannen. Ook hielp de guasha om mijn lichaam te herstellen en op te ruimen. En ik leerde om vanuit mijn stuurvrouw te blijven voelen en denken. Dat ik meer in contact was met wat is er nu. Wat doet dit met mij. Voelt dit fijn of wil ik dit niet. Daardoor kreeg ik steeds minder paniek klachten.

Wat mij ook hielp was het hardop zeggen van mijn probleem. Daardoor wordt het meteen minder heftig. Je schaamt je vaak voor je angst en zit er dan nog extra mee in je hoofd. Door het uit te spreken wordt je angst al rustiger. Dat had ik laatst ook toen ik verder weg moest rijden naar een dans avond. We stappen in de auto en opeens krijg ik de kriebels. Ik heb het meteen gedeeld en zij gaf aan al moeten we bij elke benzine station naar de wc dan is dat zo wat maakt het uit. Dat alleen al was fijn en we zijn gestopt bij een benzine pomp de druk eraf en we konden doorrijden en hebben een heerlijke avond gehad. Ik heb me dan ook nooit laten tegen houden door angst..   er wel doorheen. Maar je kunt alleen maar succes ervaring opbouwen door je stretch op te zoeken. Net buiten je comfort zone. Nog voor de paniek. Daar kleine stapjes zetten om daar weer comfort van te maken.

Het overwinnen van mijn angst heeft mij heel veel vrijheid terug gegeven. En rust. Het heeft eigenlijk mijzelf terug gegeven. Het contact met mijn stuurvrouw. Daardoor weet ik wat ik wil en wat ik fijn vind in situaties en blijf ik meestal heel dichtbij mijzelf.

Er zijn wel momenten dat angst er weer is maar ik herken deze stem dan veel sneller dus kan ik altijd vragen wat heb je nodig? Angst zit ook in heel veel andere dingen. Mij mij was het toevallig heel onhandig en uite het vanuit mijn darmen. Maar angst kan ook in kleine dingen zitten. Zoals niet op durven komen tegen je leidinggevende. Of door overtuigingen van vroeger uit. Angst voor verlaten. Angst voor hoogte. Het kan zich uiten als hyperventilatie of het kan zich uiten dat je niet vooruit durft te komen en overtuigingen niet omgedacht krijgt en kunt loslaten.

Door het gesprek te kunnen aan gaan met je angst val je niet zo snel meer terug en blijf je controle houden vanuit je stuurvrouw en niet leven vanuit je angst. Je zult zien dat dat twee verschillende dingen zijn.

Het overwinnen van deze angst heeft mij zo gevormd dat ik altijd geloof dat je iets kunt veranderen alleen al met je eigen wil. Je kunt altijd kiezen. Het is niet altijd makkelijk maar het kan wel. Ik gebruik mijn ervaring bij mijn klanten omdat niks zo irritant is met angst als iemand zegt: maar dat hoeft toch helemaal niet…. Nee dat snapt jouw stuurvrouw ook wel. alleen voor je gevoel overkomt angst je. Het neemt het over zonder dat je het in de gaten hebt. Ik leer jou om dat los te koppelen zodat jij het wel in de gaten hebt. Zodat jij grip krijgt op jouw stuurvrouw en weer vanuit die persoon die eigenlijk heel graag wilt zijn ook echt kunt gaan zijn. Dit doe ik door een op een afspraken in de praktijk.

Als je interesse hebt kun je een afspraak maken voor een ‘eerste afspraak lekker in je vel’. Ik verwelkom je graag in mijn praktijk.

Liefs iloon

Angst en paniek hoeft niet

Angst en paniek hoeft niet

Als je overspoeld raakt door angst en paniek klachten.

Je raakt de controle kwijt, je kunt er op dat moment niks aan doen. Je wilt het niet en je weet met je hoofd het hoeft ook niet maar toch gebeurt het.

Het overkomt je wel.

Dat maakt het vaak ook lastig om er toch grip op te krijgen.

In het plaatje hier naast kun je zien wanneer er paniek is en wat er nog tussen paniek en comfort zone ligt.

Namelijk de stretch!!! Stretch is je best vriend!

De rek in wat jij aan kan in prikkels.

Prikkels kunnen zijn:

  • spanning in het lichaam
  • geluiden
  • drukte om je heen
  • hoe druk je zelf al bezig bent geweest
  • hoeveel je in je hoofd zit ipv in je gevoel
  • Met welk gezelschap je bent, met wie
  • Met hoeveel

Dit alles telt zich op in de stretch. Dit beweegt op en neer van veel prikkels naar weinig.

Dat gaat dus in golf bewegingen op een neer. Zo ga je van inspanning naar ontspanning, van prikkelen naar ontprikkelen.

Bij de een is dat raam van de stretch groter dan bij de ander en bij sommige is het zelfs vrij klein.

Hoe wordt het raam klein?

het raam wordt klein door te vaak uit je stretch in je stress te gaan.

Net teveel hooi op je vork. Teveel moeten verwerken en je gaat maar door.

De wel bekende paniek aanvallen bij een burnout ( meestal vlak voordat jij in de gaten hebt dat het een burn out is) komen dan niet voor niks om de hoek kijken.

Je raam is verkleind dus je kunt steeds minder prikkels verdragen.

“Goed nieuws, je kunt je raam ook weer vergroten”

Het begint met kijken wat je wel kunt en vooral wat je wilt. Want als je gaat doen wat je wilt levert het energie op. 

Niet alleen bij een burn out helpt je stretch maar ook bij trauma of angst en paniek aanvallen om hele duidelijk redenen. Bijvoorbeeld: hoogte, het huis verlaten, je werk uitvoeren of een nieuwe afspraak.

Op het moment dat jij je angst aangaat, of je raam wilt vergroten zul je mogen voelen (vooral voelen) waar jij je stretch kunt vinden en wat paniek zou kunnen worden.

 

Je gaat met kleine stapjes voelen wat je al wel zou kunnen doen in plaats van hier blijven zitten en niet verroeren. Je wilt tenslotte toch weer erop uit.

Wat je dan doet is je actie verkleinen. Versimpelen als het ware. Durf je bijvoorbeeld niet naar een sportschool te gaan sporten maar het is wel je doel. Dan begin je met kijken op de site. Voelen welke goed voelt. Dan fiets je er eens heen. Dan ga je de volgende keer een keer binnen kijken. Je gaat eens mailen met de trainer. Je legt je vragen voor. Je gaat nog eens kopje koffie drinken aan de bar. Vraagt voor de eerste proefles een vriendin mee. En wanneer het goed voelt ga je alleen naar de sportschool je les doen wat je zo graag zou willen.

kleine stapjes is the key.

ben je bijvoorbeeld als de dood voor hoogtes? Durf je de trap niet op? Dan begin je onderaan. Letterlijk bij de hoogte waarvan je denkt nou ja vooruit dat moet lukken. Zo verleg je je grenzen langzaam en gecontroleerd.

Maar je komt wel vooruit! Je blijft niet staan. Je krijgt succes ervaringen. En door die succeservaringen op te slaan in je hersenen worden de negatieve ervaringen minder. 

Het blijft lastig om je stemmetje in je hoofd te onderscheppen.

Gister had ik zelf nog een gesprek met mij zelf. Vorig jaar was ik bij een vlooienmarkt geweest en het was erg heet. En op een gegeven moment moest ik naar de toilet en niet een beetje ook niet ik moest echt acuut poepen!! 

Dat is dus ook mijn angst, wat nou als ik moet.. en ik ben niet thuis.

Maar goed, vorig jaar was het dus daarin voor mijn gevoel mis gegaan. Dit jaar wilde ik ook wel weer gaan maar wat gebeurt er dan…. Ik begin te bewijzen dat het beter is als ik niet ga. Nee want het is warm en dan moet ik naar de wc want ik kan mijn warmte niet kwijt ofzo…..

Nee we hebben nog genoeg te doen, we kunnen beter naar de klus winkel…. (Volgende paniek want dat wil ik ook liever niet)

Nee want gister had ik wijn op en dat is dan sowieso bingo…

Nee… nee, nee joh zei mijn angst “we hoeven niet te gaan…”

Tot een vriendin van mij zei: ja maar dat zijn negatieve gedachten…

Whoops, betrapt. Inderdaad.

Dus wat kon ik doen waardoor het nu een succes zou worden en ik niet zoals vorig jaar overprikkeld zou worden. En uit het raam zou vliegen…..

  • Dit jaar ging ik alleen of met Bas ipv met mijn moeder en vriendinnen.
  • Dit jaar gingen we op de fiets ipv de auto bij mijn ouders en daar een fiets lenen. 
  • Dan kon ik dit jaar gewoon zelf gaan wanneer de stretch op was.
  • Dit jaar slenterende we niet alles af en stopte we waar het goed voelde

Zo kon ik een succes ervaring toevoegen in het lijstje de “vlooienmarkt.”

Je hersenen en je lichaam doen dit uit bescherming. Ooit is het eens nuttig geweest. Misschien wel een aantal keer. Dus je lijf wil jou in leven houden. Maar ja sommige dingen zijn helemaal niet handig wanneer het lijf het overneemt. Er zijn geen beren meer die ons op eten in het bos. In ieder geval niet hier.

Dit is een blog over hoe je eventueel een paniek zou kunnen voorkomen en hoe je in de toekomst je grens kunt verleggen om minder last te hebben van paniek of angst aanvallen.

Wat te doen wanneer je in paniek zit zal misschien wellicht een volgende blog worden.

En als je meer wilt weten help ik je graag met je paniek aanvallen. Of ze nou komen door een burn out of door een trauma door de ontspanning van de Guasha, de coaching en kennis van mij kom jij letterlijk beter in je vel zitten. 

Liefs Iloon

Opvoeden met lage energie

Opvoeden met lage energie

In de periode van 2019 tot half 2020 heb ik niet echt veel energie gehad. Zeg maar bijna 0. Dat ging ten koste van mij , mijn gezin en de opvoeding van mijn kinderen. Vooral de jongste laat nu zien wat hij heeft kunnen opbouwen door mijn afwezigheid en mijn korte lontje.

Hij heeft een strategie ontwikkeld die werkte op mij. Kinderen willen maar een ding en dat is schoppen tegen je grens aan. Bij een laag energie putje is die grens erg laag. Tenminste bij mij.

Wat er dan gebeurde was het volgende; ik stelde een grens, hij ging net zo lang zeuren, klinkt als meh meh meh… net een geitje…… en dan ging hij zo op mijn energie level zitten dat hij dat laatste restje eruit zo fffflup eruit zoog. Ik was altijd bezig om energie te behouden dus wat deed ik dan om mij zelf te redden? Jep.. toe geven, laat maar ik doe het zelf wel dat kost me minder energie dan de strijd aan te gaan.

Tja, allemaal leuk destijds. Maar nu. Nu heb ik een pittig kind die helemaal niet weet waar mijn grens ligt. Wat hij dus ook laat zien aan mij is dat ik misschien wel helemaal niet mijn grens duidelijk aan geef. Dan ga ik gelijk denken in andere gevallen…doe ik dat dan wel?

Wat hij me ook laat zien is dat hij wel duidelijkheid wil. Zodat ook hij na twee misschien drie keer aandringen echt wel weet dat ook hij er niet onderuit komt.

Maar het valt niet altijd mee. Opvoeden….. en dan met een standaard lagere energie put doormiddel van een burn-out of een chronische ziekte of net wat er speelt bij jou iom je putje leeg te slurpen.

En toch als jij ergens de energie weer vind mag jij juist gaan staan voor jouw grenzen. Daardoor laat je ook minder energie slurpen. En mag jij in de opvoeding met zachtheid je grens aangeven. Daar heeft jouw kind uiteindelijk ook het meeste aan.

Succes met opvoeden. En wil je wat extra energie? Guasha helpt daarbij.

Lieve groetjes iloon